Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Kalmia procumbens & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Azalèio

Kalmia procumbens

Ericaceae

Nom en français : Azalée couchée.

Descripcioun :
L'azalèio dóu gènre Kalmia, èi la souleto azalèio fèro que trachis au nostre. Vèn sus siliço dins li champino e li cresten venta d'auto mountagno. Rebalo au sòu en fourmant de tepiero tihouso e lignouso. Li flour, roso, sorton au desneva.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Fau saupre que lis azalèio, coume proun d'Ericaceae, soun empouisounanto que caupon d'acetilandromedol, meme dins lou neitar di flour. Kalmia latifolia, proche, es utilisa en oumeoupatìo.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 1 à 4 cm
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Kalmia
Famiho : Ericaceae


Ordre : Ericales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 4 à 6 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si
Autour basso e auto : 1800 à 2800 m
Aparado : Vo
Remarco : fotò
Jun à setèmbre

Liò : Champino - Cresten ventous - Tourbo
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Bourelao
Ref. sc. : Kalmia procumbens (L.) Gift, Kron & P.F.Stevens ex Galasso, Banfi & F.Conti, 2005 (= Azalea procumbens L., 1753 = Loiseleuria procumbens (L.) Desv., 1813 )

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Kalmia procumbens & Blitum bonus-henricus

ges
ges
ges
ges
ges
ges
R
R

Coumpara Azalèio emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò